Να το στειρώσω ή όχι??

Όταν ο μαγκας έκλεισε τον πρώτο χρόνο του, αρχισε να βγάζει την αρσενική του φύση, δηλαδή δεν ήθελε πολλά χάδια, ήταν λίγο επιθετικός και γενικά είχε αλλάξει ο χαρακτήρας του. Μ'εχρι που μια ημέρα εξαφανίστηκε για ενα ολόκληρο 24ωρο.....Τρελάθηκα, έψαχνα παντού , έγινα ρεζίλι να γυρνάω στις γειτονιές και να κάνω ψ ψ ψ ψ μέχρι που το βράδυ εμφανίζεται ο κύριος σαν να μην έτρεχε τίποτα. Μέχρι να αποφασίσω να του κάνω στείρωση μου την ξαναέκανε αλλη μια φορά και λέω οταν χειμωνιάσει θα τον στειρώσω. Αυτο μου πρότειναν και άλλοι γιατι αλλιώς ο γάτος θα εξαφανιζόταν για μέρες, ψαχνοντας θυληκιά και στο ψάξιμο αυτο θα τσακωνόταν με άλλα γατιά και το χειρότερο μπορεί να τον πάταγε και κανένα αυτοκίνητο.Ο γάτος μου τις περισσοτερες ώρες είναι μέσα στο σπίτι,αλλά τον αφήνω και έξω. Το χειρότερο από όλα ήταν η αντίληψη οτι με τη στείρωση επεμβαίνω στη φύση της γάτας για εντελώς εγωϊστικούς λόγους (να μην μου εξαφανιστεί).Δεν είναι και οτι καλύτερο να μετατρέψεις ένα ζώο από δραστήριο σε οκνηρό και να μη του επιτρεπεις εσυ να γευτεί την αναπαραγωγή.Θεωρώντας οτι κάνω κάτι για το καλό του και διαβάζοντας και σε δίαφπρα forums όπως το αποφάσισα να τον στειρώσω. Ένα Σάββατο πρωίτον πήγα στην κτηνίατρο και θα πέρναγα το μεσημέρι να τον πάρω.Δεν ήθελα να τον αφήσω στο κτηνιατρείο, ήθελα να ξυπνήσει στο σπίτι του.Ήταν από τις πιο οδυνηρές εμπειρίες που έχω ζήσει. Η γάτα ειχε ανοικτά τα μάτια και δεν κουνιόταν καθόλου.Η νάρκωση δεν είχε περάσει ακόμα. Όταν άρχισε να περνάει η νάρκωση, άρχισε σιγά σιγά να προσπαθεί να βγεί από το κλουβάκι της.¨ηταν σαν να βλέπεις έναν ανάπηρο ζωάκι να προσπαθεί να κρυφτεί.Τρελάθηκα η μάνα μου εκλαιγε ετσι οπως το έβλεπε.Περπατούσε λίγο και σωριαζόταν κάτω.Ηταν ένα απίστευτο σοκ για μας, τόσο που μετανοιώσαμε που τον στειρώσαμε. Γι αυτό και η συμβουλή μου είναι οτι πρέπει να το σκεφτείς πολύ καλά πριν το στειρώσεις. Η ανάνηψη από την νάρκωση κράατησε σχεδόν 2 μέρες. βέβαια μέχρι να συνέλθει το ζώο πέρασε μια εβδομάδα. Ακόμα δεν είμαι σίγουρος,αν έπρεπε να του κάνω στείρωση.Φυσικά, ακόλουθησε αντιβίωση και πλέον μια ειδική τροφή (πανακριβη pro plan, αλλά καλή ). Στις αρχές,πάλι την κοπάναγε από το σπίτι και είπα οτι τελικά δεν έκανα τιποτα με την στείρωση,αλλά σιγα σιγά και όσο δεν παραγόταν αρκετή τεστοστερόνη από τον οργανισμό του, λόγω στείρωσης, αρχισε και έμενε μέσα στο σπίτι. Σημειωτέον οτι ακόμα και τ΄ωρα που πλέον είναι στειρωμένος την έχει κοπανήσει κανα 2 φορές και έχω πάθει εγκεφαλικά μέχρι να τον βρώ.